H.o.p.e.

δν ειναι πρωτη φορα που μιλαμε γι αυτον τον καλλιτεχνη αλλά αυτην την φορα είχαμε την ευκαιρια να του παρουμε και μια συνεντευξη.
Με αφορμη λοιπον μια ενδεχομενη συνεργασια που υπηρχε με το περιοδικο υποβρύχιο πηραμε μια συνεντευξη απο τον h.o.p.e. και την δημοσιευουμε για πρώτη φορά εδώ..

.Η ΑΡΧΗ
“Νομίζω δε μπορώ να προσδιορίσω πότε ξεκίνησα. Πάντα μέσα μου υπήρχε κάτι που με ευαισθητοποιούσε στο τομέα της τέχνης.”

.ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ
“Παλιά έβγαζα φωτογραφίες, είχα περάσει μια περίοδο που ήμουν πολύ βυθισμένος μέσα σ' αυτό το θέμα. Είχα κάνει μια μικρή συλλογή από χαρακτήρες που μπορεί να μην σήμαιναν τίποτα για τον υπόλοιπο κόσμο όμως με τον δικό μου αρρωστημένο τρόπο, τους είχα κατηγοριοποιήσει, πιστεύοντας ότι κάποιοι απ΄ αυτούς ταιριάζουν κάπου έξω, ότι έχουν μια δικιά τους “φωλίτσα”, έναν δικό τους χώρο, όπου είναι το σπίτι τους.
Για παράδειγμα: Στο Μεταξουργείο, στην οδό Λεωνίδου όπου βρίσκονται όλα τα μπουρδέλα και είναι μια περιοχή ήδη χρωματισμένη ερωτικά, ο,τι έκανα είχε ένα ερωτικό στοιχείο. Οπότε έφτιαξα το project “unborn babies””

.ΤΕΧΝΗ: ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΕΚΠΛΗΞΗ, ΑΓΝΩΣΤΟ
“Kάνω κάτι μέχρι το σημείο που με εκπλήσσει. Όταν με βασανίζει κάτι από δημιουργικής άποψης, ασχέτως αν μου φαίνεται τρομερά δύσκολο, μπαίνω σε μια διαδικασία και προετοιμάζω το μυαλό μου για να το κάνω. Αυτό είναι γενικότερο θέμα με την τέχνη έτσι κι άλλως, γιατί όταν δημιουργείς καλλιτεχνικά, χρησιμοποιείς ένα διαφορετικό τμήμα του εγκεφάλου σου, απ΄ ότι χρησιμοποιείς στην υπόλοιπή σου ζωή. Φτιάχνεις έναν δικό σου κόσμο.
Βεβαίως, πιστεύω πως όταν έχεις ήδη μια τέτοια ευαισθητοποίηση, καλό είναι να έχεις και μια άλλη πλευρά του εαυτού σου, όπως είναι η απόλυτη εκλογίκευση. Τα άκρα είναι η χαρά της ζωής!“

GALLERY VS STREET ART
“Το κάθε πράγμα είναι ωραίο στο χώρο για τον οποίο έχει φτιαχτεί. Για παράδειγμα, ένα γραμματόσημο αν το βάλεις οπουδήποτε αλλού χάνεται. Η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του είναι όταν το βάλεις πάνω στο γράμμα. Γι΄ αυτό είναι προορισμένο και σε αυτό το σκοπό εξυπηρετεί.”

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ; ΑΓΝΩΣΤΟ
“Είμαστε σ΄ ένα σημείο που οτιδήποτε δούμε σε μια γκαλερί το ταυτίζουμε με την τέχνη και αυτό με ανησυχεί. Στην εποχή μας αυτό συμβαίνει επειδή όλα επιτρέπονται. Είναι καλό αυτό αλλά κάπου το έχουμε χάσει. Η τέχνη είναι αυτή που έχει μέσα της την έννοια του Αγνώστου. Ένα έργο τέχνης για μένα, δεν μπορεί ν΄ αναλυθεί με 2 λέξεις. Η τέχνη δεν είναι σλόγκαν. Το Άγνωστο έχει τεράστια δύναμη γιατί οι άνθρωποι διατυπώνουν άπειρες θεωρίες γύρω από αυτό κι αυτό προσωπικά με προσελκύει, ότι δηλαδή σχεδόν ταυτίζονται η τέχνη και το άγνωστο. Επίσης πιστεύω ότι δεν πρέπει να είμαστε υπόδουλοι της μορφής, τα πράγματα δεν είναι μόνο αυτό που φαίνονται. Με διασκεδάζει το περίπλοκο, όταν δίνεις δηλαδή όσο δυνατό λιγότερα στοιχεία στον θεατή.”

ΤΕΛΟΣ
“Στο athens photo festival. έγιναν 6 performances, δυο εκ των οποίων έκανε ο Δημοσθένης Αγραφιώτης, μια η ηθοποιός- θρύλος Μichelle Valley, η Despina Olbrich-Marianou η Jennifer Nelson και μια έγινε από εμένα. Τις performances αυτές διοργάνωσε ο Δημοσθένης Αγραφιώτης. Την προηγούμενη εβδομάδα βγήκε και το βιβλίο μου, άλλο ενα project, το οποίο απαρτίζεται απο σχέδια και φωτογραφίες από performances με κέντρο τη μάσκα.

http://outsidemysite.blogspot.com
myspace.com/keepthehomefiresburning



Έλενα Προάκη
Ελισάβετ Πηρούνια
Βασίλης Παπαγεωργίου
Σωτήρης Φωκέας

Kelsey Brookes!

Aυτό είναι το πρώτο και γαμάτο μου πόστ.χαχαχα.

Ψάχνοντας στο site της RVCA για το ΑrtisticNetworkProgramm ανακάλυψα έναν κύριο εν ονόματι KELSEY BROOKES. O κύριος αυτός είναι ένας ζωγράφος από τη California με πολύ ιδιαίτερο και προσωπικό ύφος στα έργα του. Αντλεί την εμπνευσή του από τη βουδιστική και ινδουιστική φιλοσοφία, το ζωικό βασίλειο και το σεξ δημιουργώντας πραγματικά ξεχωριστά έργα. Αυτό όμως που με ιντρίγκαρε απίστευτα με τον kelsey ήταν όταν διάβασα στο βιογραφικό του το πως κατέληξε να ασχολείται με τη τέχνη.. Αφού ήρθα σε επαφή μαζί του, έμαθα ότι μέχρι τα 25 του δούλευε σαν βιολόγος για την αμερικανίκη κυβέρνηση και εντόπιζε ιούς. Aπό παλιότερα όμως ζωγράφιζε και από ακόμα πιο παλιά του άρεσε να κάνει surf. Ετσι μετά από ένα καλοκαίρι που πέρασε στην ακτογραμμή της Αυστραλίας μένοντας στο αμάξι του κάνοντας surf και ζωγραφίζοντας όλη μέρα αποφάσισε να δώσει άλλη κατέυθυνση στη ζωή του. Ποστάρω και κάποια τμήματα της συζήτησης μας.(Ναι, βαριέμαι να μεταφράσω.)


What pushed you in the decision to leave your scientist job and pursue a career in art and how the heck did you manage getting on the scene so fast?

Man, thats really a tough question dude. I switced from science to art after working as a scientist for five years. I was 25 years old and i saw myself as a dumb guy sitting by the water machine in the office. So i decided i would be happier as a painter and tried to switch my professional focus. The logic i followed was this. Life seems to have no purpose and if it has no purpose then i am free to do what i want. I want to surf and paint. Because of my age i cant be a professional surfer so i will become a painter.
More practically speaking I had saved up some money while working as a
scientist. Enough money to live (rent, food etc.) for one year with out
making any money. So when I quit my paying job I would not have to freak
out about money right away.

This was a long decision that evolved over a few years. It was by no
means easy or thoughtless but it was one of the best decisions of my life.
p.s. you live only once.


So having quit your scientist job how did you manage to make a name on the scene and start making a living from painting?

As i said i had enough to live for one year without making any money. So i focused on my art and my goal. I made an account in every website that existed out there for artists to show their work. I also printed small zines with my work and distributed them wherever i could. Once in a while i drove down to LA and leave these zines at galleries i liked.
On the first year i did smth like 40 shows. Well not real shows as they were mostly like cofeeshop or icecream shop exhibitions etc. Hahaha. But generally it took me 2 or 3 years in order to start getting recognized and make solo shows.

Did you think that never going to art school has been a drawback for you?

Well i dont really know i dont really think about it. Before going to art school one should consider if he'd be a good fit or not. Many artist go to art school and then drop out. Well i dont think id be a really good fit. Hahaha. Also what i really love in the process of painting is figuring out how to do this or that what materials should i use etc. It gives you a sense of freedom.


Ελπίζω να πήρατε μια ιδέα. Ο kelsey ζωγραφίζει ακόμα στο γκαράζ του ενώ συμμετέχει σε εκθέσεις ανα τον κόσμο. Εκπροσωπείται και αυτός στις γκαλερί και βέβαια από τον Steve Lazarides με καλλιτέχνες όπως οi banksy, david choe, mark jenkins κλπ. Και είναι ίσως ένας απτους πιο συμπαθητικούς και χαλαρούς τύπους που έχω αράξει να μιλήσω έστω και απτο ιντερνετ.

το σαιτ του.

το myspace του.

και ορίστε και μερικές φωτογραφίες και ένα βίντεο

Με λενε mike και ειμαι καλα!..

και ειμαι αυτο το πως το λενε, το νεο μελος του ct-project.
ευχαριστω καλη σας μερα ;)

marie meier

αλοχα και καλη χρονια:)
παπχια εδω

βρηκα αυτη την τυπισα στο μαισπεις (ως συνηθως) και μαρεσε πολυ.και μιας και ειναι κυριακη, ειπα να ποσταρω;)

ειναι η Marie Meier, ειναι 35 χρονων και κανει εικονογραφησεις, αφισες και τα σχετικα αλλα ειδα και ωραιες ζωγραφισμενες κιθαρες κ αλλα ωραια.

ειναι και ροκεντρολ και ζομπια και αλητειες που μαρεσουν(η ιδια το λεει goth n roll), εχει και κατι απο μεξικανικες νυχτες των νεκρων και γενικα αυτα.

δε λεει τιποτα αλλο πουθενα, τι να κανω

το σαιτ της

και το μαισπεις της

με την αγαπη μου.