Mark Jenkins

Γεια χαρα αναγνώστες και αναγνώστριες :P!!
Αρχικά να καλωσορίσω το νέο μέλος της ομαδάρας μας την Μαι..
και έπειτα να μπω στο θέμα μου.

Μark Jenkins, καλλιτέχνης από τους λίγους.. πάω στοίχημα οτι όταν κάποιος, σας πει την λέξη γλύπτης κατ΄ευθείαν η πρώτη σκέψη και εικόνα που θα σας έρθει στο μυαλό θα είναι ενας τύπος που κραταέι ενα καρφί και σκαλίζει γυψινα και μαρμαρινα αγαλματα ή το αγαλμα του ταδε παππούλη στην ταδε πλατεία..
λοιπόν αyτός δν είναι έτσι..
τον γνωρισα και αυτόν μέσα από ένα βιβλίο που έχω αναφέρει πολλές φορές το Οutsiders. Ασχολείται αρκετά με τις εγκαταστάσεις και τις εγκαταστάσεις πιο συγκεκριμμένα στους ελευθερους χώρους, στους δρόμους κτλ
χωριζοντας λοιπον την δουλεια του σε περιοδους και projects και δείχνωντας την δουλεια του σε πολλές γκαλερι δρομους και εκθέσεις,
έχει αναπτυξει ένα πολύ ιδιαίτερο στυλ και είναι πραγματικά πολυ ενδιαφερον να παρατηρησει κανεις την δουλειά του..
για περισσότερα σας παραπεμπω στο site του.αυτο είναι ενα ωραίο μπλογκ στο οποίο μπορείτε να διαβάστε για αυτόν
και επίσης πολλές πληροφορίες μπορει να σας δώσει το wikipedia..
αυτά από μένα.

και σας δίνω και και ένα πολύ ωραιο βιντεακι
και καποια δειγματα απο την δουλειά του:

Gigon+Guyer

Χαίρετε εμπνευσμένοι αναγνώστες και καλώς ήρθες αγαπητή Μάι/Τσιχλόφουσκα(δεν το λατρέβω αυτό το όνομα σου ομολογώ)/Κώννα.


Σε αυτό το μπλόγκ δεν συνηθίζουμε να στριμώχνουμε τα πόστς έτσι, αλλά κυρίως για λόγους προγράμματος δεν προλαβαίνω να κάνω αυτό το πόστ αργότερα και θέλω πολύ...
Θα μιλήσω σύντομα για δύο Ελβετούς αρχιτέκτονες πολύ σημαντικούς, που ανήκουν στην τελευταία γενιά της Ευρωπαικής αρχιτεκτονικής. Μιλάω για την Αnnete Gigon και τον Mike Guyer, που έχουν μαζί ένα γραφείο στην Βασιλεία, και τα τελευταία 15 χρόνια έχουν αναπτύξει σημαντικό έργο.

Σημαντικό κομμάτι της δουλειάς αυτών των 2 αρχιτεκτόνων, είναι η διερεύνηση τους γύρω απο το θέμα του μουσείου. Την τετάρτη παρέδωσα μία 8 σέλιδη ανάλυση σχετικά με το θέμα, για το μάθημα της θεωρίας της αρχιτεκτονικής, οπότε έχω πολλά να πώ, όμως θα προσπαθήσω να είμαι πολύ περιληπτικός. Τα μουσεία των Gigon+Guyer προσπαθούν να αναποδογυρίσουν την έννοια του μουσείου. Δημιουργούν πιο πολύ ''περίπατους'' ανάμεσα στην τέχνη, παρά το κλασσικό μουσειακό περιβάλλον με τις άιθουσες αυστηρά οργανωμένες και ίδιες μεταξύ τους. Το μουσειο των αρχιτεκτόνων αυτών, δεν ανταγωνίζεται μεν τα εκθέματα του ως πρός την έκφραση, όμως τα αναδυκνείει με λεπτές πράξεις αρχιτεκτονικής μαεστρίας (πώωωωω).

Τα κύρια μουσεία που έχουν κάνει οι Gigon+Guyer είναι:

το Museum Liner (που ήταν το θέμα της εργασίας μου)
http://www.flickr.com/photos/30982458@N00/113962517/

παρατηρείστε την απόλυτη διαφορά του ''προκλητικού'' εξωτερικού με το ουδέτερο εσωτερικό

το Kirchner Museum
http://www.flickr.com/photos/dave7dean/3518562262/

το Kunstmuseum Winterthur
http://www.flickr.com/photos/takashi_hirato/333937834/
(μερικές ακόμα ωραίες φωτο: 1,2,3,4,5)

και το αγαπημένο μου, ένα απο τα πιο όμορφα κτίρια που έχω δεί, το Kalkriese museum und park στη γερμανία.

μερικές φωτογραφίες και απο το πάρκο που είναι εξ'ίσου όμορφο: 1,2,3

επειδή είμαι πολύ ενθουσιασμένος με αυτόυς τους τύπους, και κινδυνεύω να μακρυγορήσω, σας παραθέτω και μερικά όχι-μουσεία τους που μου μιλάνε, και μετά κλέινω.
espace de l'art concret, Mouans-sartoux
Zürich
Restaurant Vinikus
Sport Zentrum Davos

Aυτά για σήμερα, χαιρετίσμοι!!

swoon

καλησπερα!

ηθελα καιρο τωρα να κανω ενα μικρο/απλο ποστ για μια καλλιτεχνιδα η οποια κατεχει πολυ συμαντικη θεση στον κοσμο του street art.
μιλαω για την SWOON, καλλιτεχνιδα απο την Νεα Υορκη η οποια ασχολειται με την "αφισοκολληση".. τα εργα τα οποια επιλεγει να κολλησει ομως στους δρομους πολεων ολου το κοσμου εχουν ενα πολυ χαρακτηριστικο στυλ.. ειναι χαρτια κομμενα (σαν στενσιλ) κολλημενα στον τοιχο τα οποια με τα κενα που δημιουργουνται απο τα κοψιματα κανουν μια εικονα..
η swoon εχει συμετασχει σε πολλες εκθεσεις σε ολο το κοσμο με διαφορα εργα

το περιεργο ειναι πως δεν υπαρχει προσωπικο site στο διαδυκτιο για την swoon..
μπορειται να μαθετε περισσοτερα απο το wikipedia καθως και απο site που εχουν ως αντικειμενο τη τεχνη στο δρομο, οπως woostercollective και ekosystem (απλα εκει θα πρεπει να την ψαξετε)

:)

(επισης για αλλα πραγματα γραμμενα για την swoon GOOGLE HER :P )

***EDIT***
μπορειτε επισης να δειτε πολλα βιντεο με πολυ ενδιαφερον στο youtube απλα κανοντας μια αναζητηση στο ονομα "swoon"
οριστε ενα χαρακτηριστικο παραδειγμα, η swoon να παρουσιαζει την δουλεια της στη MoMA

Lomography

Λοιπόν,
σήμερα εγώ ποστ για ένα φοβερό κίνημα που με έχει επηρεάσει και με τριγυρίζει πολύ τώρα τελευταία, την λομογραφία..
είναι φωτογραφίες που βγαίνουν απο τις λόμο και έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον!
Δεν είναι επαγγελματικές αλλά ούτε και τουριστικές φωτογραφίες. Εχουν όμως κάτι και από τα δύο. Τις δημιουργούν με μια απλή μηχανή ρωσικής κατασκευής άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να χαρείς μια φωτογραφία είναι να ζεις μέσα σε αυτήν. Και αυτή η καλλιτεχνική ιδέα έχει μετατραπεί σε διεθνές κίνημα...

Στο Λένινγκραντ,γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '70. Το εργοστάσιο κατασκευής οπτικών συστημάτων για τον ρωσικό στρατό δέχεται παραγγελία της KGB για την κατασκευή μιας φωτογραφικής μηχανής νέου τύπου, την οποία θα χρησιμοποιούσαν στη συνέχεια οι πράκτορές της. Ο μηχανικός Μιχαήλ Ροντιόνοφ σχεδιάζει μια φωτογραφική μηχανή με χειροποίητο φακό 32 mm, η οποία παίρνει το όνομα του εργοστασίου: LOMO (Leningrado Optica Mecanica Ο.). Το 1984 κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στη Ρωσία αλλά οι μετέπειτα εξελίξεις οδήγησαν στην παύση της παραγωγής της. Δέκα περίπου χρόνια αργότερα δύο βιεννέζοι φοιτητές βρέθηκαν στο Λένινγκραντ και χρειάστηκε να αγοράσουν μια φτηνή φωτογραφική μηχανή για τις τυπικές τουριστικές φωτογραφίες. Οταν όμως τις εμφάνισαν ανακάλυψαν ότι οι εικόνες είχαν μια ιδιαίτερη γοητεία χάρη στον γωνιώδη φακό της και στα υπόλοιπα τεχνικά χαρακτηριστικά με τα οποία την «προίκισε» ο σχεδιαστής της. Αποφάσισαν έτσι να μετατρέψουν τη LOMO σε αντικείμενο λατρείας και να τη διαδώσουν σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω της δημιουργίας ενώσεων ή πρεσβειών, όπως οι ίδιοι λένε. Μέσα σε τέσσερα χρόνια έχουν δημιουργηθεί 36 τέτοιες «λομογραφικές πρεσβείες» και έπεται συνέχεια... Η Διεθνής Λομογραφική Ενωση μετράει ήδη πάνω από 25.000 μέλη σε όλο τον κόσμο και η τάση είναι αυξητική. Αυτό που γεννήθηκε αυθόρμητα πριν από πέντε χρόνια στο βιεννέζικο undreground ως καλλιτεχνική ιδέα σχετική με τη φωτογραφία έχει μετατραπεί σήμερα σε ένα ευρύ διεθνές κίνημα.
Δεν χρειάζεται ούτε να εστιάσεις, ούτε να υπολογίσεις το φως, ούτε φλας. Ξέχασε τη ρύθμιση του διαφράγματος, της ταχύτητας, του φιλμ...
ενα site όπου μπορείτε να μάθετε πολλα είναι αυτό
εκεί μπορεισ να γίνεις μέλος και να έχεις και διάφορα προνόμια εκτός από ατελείωτες συζητησεις..
και προσοχή οι lomo ας μην 3εχνάμε ότι είναι αναλογικές μηχανές και ότι κι αυτες εχουν τις αδυναμίες τους και μπορεί να σας επιφυλάσσουν πολλα μετά την πρώτη εκτύπωση(κουνημένες, υπερκουνημένες, σκοτείνες,ύπερσκοτεινές, και τόσο σκοτεινές που να μην τυπωνονται :S )ναι δυστυχώς δν έχει φλας...
Αυτές είναι κάποιες κλασσικές lomo και κάποια κλασσικά αποτελέσματα τους:




επίσης μιας και μιλάμε για αναλογική φωτογραφία σας παραπέμπω και σε έναν πολύ ωραίο διαγωνισμο που θα γίνει στην Αθήνα το επόμενο Σαββατοκύριακο! PHOTORAID

enjoy
(πολλές από αυτές τις πληροφορίες τις πήρα γενικά απ το νετ αλλά τις περισσότερες απο ένα πολύ ενδιαφέρον άρ8ρο της εφημερίδας Το Βημα, λομογραφία του 1998)