Modus Operandi


-Ποιοι; Άτομα με ενδιαφέρον για την τέχνη και την έκφραση/Φοιτητές, καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες/Όλοι όσοι νιώθουν τέτοιοι/Διάθεση για μοιρασιά και ανταλλαγές, σημείο κλειδί/Ναι, εσύ.

-Πώς; Άρθρα και συζητήσεις/Ο σκοπός, να δίνουν το γενικό στίγμα ενός καλλιτέχνη και τις απαραίτητες πληροφορίες και λίνκς ώστε να εμβαθύνει όποιος γουστάρει.

-Πού; Είστε ήδη εκεί/Στο Myspace,facebook κτλ/ Στους δρόμους/ Στα σχόλια, ελπίζουμε/Ναι, εσύ.

-Πότε; Προσπάθεια για ένα σταθερό ρυθμό, περίπου εβδομαδιαίο/Όχι καταιγισμός πληροφοριών.

-Τι; 3 γενικοί άξονες, λόγω περιορισμένου χώρου και χρόνου/Εικαστικές τέχνες,τέχνη του
δρόμου και αρχιτεκτονική/Που και που, γενικότερα ποστ, ματιές αλλού/ Ελπίζουμε συζητήσεις, σχετικές με τα θέματα/Ναι, εσύ.

-Γιατί; Στην Ελλάδα πολλές τέχνες δεν εκτιμούνται/Ο καθένας μας βλέπει τα πράγματα διαφορετικά και έχει τα δικά του γούστα που μπορεί να μοιραστεί.


20.4.09

Peter Zumthor

Here i am, ξεκινάω το πρώτο πόστ. Πρόκεται για έναν εξαιρετικό ''under the radar'' αρχιτέκτονα, που πρόσφατα βραβέυτηκε με το μεγαλύτερο βραβείο αρχιτεκτονικής, το pritzker. Ο Peter Zumthor ζεί σε ένα μικρό χωριό, στα απομωνωμένα βουνά των Grisons, που είναι ένα ημιαυτόνομο καντόνι της Ελβετίας. Συμπατριώτης Ελβετός δηλαδή. Κάνει 3-4 δουλειές το χρόνο, παρ'οτι δέχεται πολλές δεκάδες προτάσεις για διεθνείς διαγωνισμούς και πρότζεκτ. Πραγματοποιεί ένα κτίριο μόνο όταν παθιάζεται με το θέμα του, και αυτό του δίνει μία εξαιρετική ποιότητα.

Aς μιλήσουν οι φωτογραφίες, και εγώ θα λέω μονο 2-3 πράγματα που αξίζουν να ειπωθόυν.

Πρώτο πρότζεκτ, και πιο διάσημο, τα θερμά λουτρά του Βάλς, στα οποία πήγα, θα ξαναπάω το επόμενο Σ.Κ. με φίλους απ τη σχολή, και σας συμβουλέβω να πάτε κι εσείς!! Απλά Ζεν.







Το δεύτερο πρότζεκτ είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Μία εκκλησια. Το εξωτερικό είναι ένας επιβλητικός μονόλιθος, το εσωτερικό είναι μπετόν, το οποίο στερεοποιήθηκε γύρω απο κορμούς δέντρων. Οι κορμοί μετά κάηκαν, έδωσαν στους τοίχους το μαύρο χρώμα τους και έλοιωσαν μόλυβδο ο οποίος έγινε το δάπεδο της εκκλησίας. Η φωτία έκαιγε για 3 μέρες.




Οπ το πόστ μακραίνει κλείνω με ένα τελευταίο πρότζεκτ, ένα μουσείο-κουκούλι για μια ημιγκρεμισμένη εκκλησία, και πάλι με μονολιθικό χαρακτήρα και πολύ εσωστρεφή έκφραση.





Λοιπόν, παρασύρθηκα απο το πάθος μου γι'αυτόν τον τύπο και μακρυγόρησα. Σόρυ. Δείτε αυτό το σάιτ για περισσότερα: http://www.pritzkerprize.com/laureates/2009/

Τα λέμε.

No comments:

Post a Comment